Już od kilku lat nasi uczniowie wyjeżdżają na tzw, zieloną szkołę. Wyjazdy organizowane są zawsze na początku roku szkolnego ( we wrześniu ) i uczestniczy w nich prawie cała szkoła. Dzięki środkom pozyskanym w ramach różnych projektów , koszty ponoszone przez uczniów są niewielkie.

Pierwszy dzień wycieczki.

23 września o 6 rano wyruszyliśmy na 5-dniową wycieczkę do Krakowa i okolic. Dzień zapowiadał się raczej smętnie. Opady deszczu chwilami były tak obfite, że przewidziane w programie zwiedzanie Gór Świętokrzyskich pozostawało pod wielkim znakiem zapytania. Jednak w miarę zbliżania się do najstarszych gór w Polsce, pogoda zaczynała się poprawiać i nasz pierwszy punkt wycieczki mógł być zrealizowany.

Mogliśmy podziwiać nie tylko piękne krajobrazy, ale także zwiedziliśmy Sanktuarium Relikwii Krzyż Świętego. Pani przewodnik przybliżyła nam historię świątyni oraz opowiedziała o wielu ciekawych wydarzeniach związanych z tym miejscem.

Ola U.  Kinga B.

Drugi dzień wycieczki

Drugiego dnia zwiedzaliśmy Kraków. Pod pomnikiem Adama Mickiewicza – miejscem wielu uroczystości, manifestacji, a także spotkań mieszkańców i turystów – słuchaliśmy historii o grodzie Kraka. Wyposażeni w nowo zakupiony przez naszą szkołę sprzęt nie musieliśmy pozostawać w pobliżu przewodnika. To urządzenie zapewniło nam komfort zwiedzania, a panu przewodnikowi ułatwiło pracę.

Zobaczyliśmy najważniejsze zabytki i miejsca Krakowa tj. Kościół Mariacki, Wawel. Niektórzy widzieli je po raz pierwszy, inni – powrócili wspomnieniami do ostatniego pobytu.

Zmęczeni, ale zadowoleni powróciliśmy do schroniska. Po południu – jak codziennie – czekały nas warsztaty profilaktyczne, a wieczorem jeszcze spacer uliczkami Kazimierza.

Magda M. Anna P. Kasia B.

Trzeci dzień wycieczki

W środę pojechaliśmy do Oświęcimia.

Oświęcim (niem. Auschwitz) - miejsce, które przemawia do nas historią, miasto małe, ale znane na cały świat. Niestety, sławę tę zyskało za sprawą istniejącego w okresie II wojny światowej na jego terenie i w okolicznych miejscowościach niemieckiego nazistowskiego obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau, symbolu Holocaustu. To jedyny obóz koncentracyjny znajdujący się na liście światowego dziedzictwa UNESCO.

Zdecydowana większość z nas nigdy tu nie była. Oświęcim znaliśmy jedynie z literatury i lekcji historii. Żadna jednak książka, żadna lekcja w szkole nie może równać się z tym, czego doświadczyliśmy będąc tu, w tej hitlerowskiej fabryce śmierci. Ogromna zagospodarowana przestrzeń, pozostałe baraki, kominy, rzeczy osobiste ofiar - świadectwa zbrodni ludobójstwa pozostają przed oczyma, przerażają okrutną prawdą: ,,To ludzie ludziom zgotowali ten los”. W tym miejscu historia żyje i straszy dowodami ,,epoki pieców”.

Niedawno obchodziliśmy rocznicę wyzwolenia KL Auschwitz. Wiele mówiło się
o historii obozu, jeszcze więcej o przemocy nazistowskich oprawców. Niełatwo jest teraz odtworzyć nazwiska i liczbę zamordowanych więźniów, choć przecież do dyspozycji mamy statystyki oraz wypowiedzi Rudolfa Hössa, byłego komendanta obozu, który zeznawał przed Trybunałem Wojskowym w Norymberdze.

Oświęcim przeraża ogromem zbrodni...

Około 1500000 ofiar (taka liczba widnieje na płycie pamiątkowej), 1950 kg włosów, tysiące kilogramów sprzętów codziennego użytku oraz ubrań zgromadzonych w oświęcimskim muzeum.

Wszystko zasilić miało przemysł III Rzeszy. Realizowana polityka "ostatecznego rozwiązania kwestii żydowskiej", którą rozpoczęła konferencja w Wannsee, przyniosła gwałt i terror na niespotykaną do tej pory skalę.

W kontekście prawdy o obozach jakże szyderczo brzmi napis "Arbeit macht Frei" widniejący na bramie wejściowej do obozu.

Patrząc na drut kolczasty, otaczający obóz zarówno pracy, jak i śmierci, myślałam - stąd się było możliwości ucieczki.. Myliłam się. Znalazło się ponad 800 śmiałków, z których tylko 144 udało się bezpiecznie wydostać z obozu i nie zostać złapanym.

Tym, który udało się przeżyć piekło obozu zawdzięczamy dziś wszystko to, co o nim wiemy. Niech pozostanie na zawsze ostrzeżeniem! Nigdy więcej!

II wojna światowa zostawiła po sobie ogromny ślad. To ślad w psychice człowieka, ślad niemożliwy do zatarcia.

Karina M.

Czwarty dzień

W czwartek udaliśmy się tam, gdzie – jak mówił Jan Paweł II - ,,wszystko się zaczęło”. Ten dzień upłynął nam pod znakiem naszego wielkiego rodaka.

W Wadowicach zwiedziliśmy Bazylikę Ofiarowania Najświętszej Maryi Panny, w której Karol Wojtyła został ochrzczony, muzeum biograficzne Ojca Świętego mieszczące się w jego domu rodzinnym. Wśród wielu zgromadzonych pamiątek największe wrażenia na nas- uczniach zrobiło świadectwo szkolne. Udaliśmy się też do szkoły, do której uczęszczał, a stamtąd - na słynne kremówki.

Jeszcze tego samego dnia byliśmy w sanktuarium pasyjno-maryjnym w Kalwarii Zebrzydowskiej. Niestety ze względu na kapryśna pogodę musieliśmy zrezygnować z tzw. Parku Pielgrzymkowego i zadowolić się jedynie makietą.

Beata W. Ewa P.

Piaty dzień

W drodze powrotnej zwiedziliśmy Ojcowski Park Narodowy. Czuliśmy się już bardzo zmęczeni, ale znaleźliśmy jeszcze siły, by zobaczyć osobliwości tego miejsca. Przyciągała nas przede wszystkim słynna Maczuga Herkulesa oraz Jaskinia Ciemna. Chłopcy koniecznie chcieli mieć zdjęcie z Maczugą w tle, stąd też sesja fotograficzna przeciągała się. Musieliśmy jednak się spieszyć, gdyż w programie mieliśmy jeszcze zamek w Paskowej Skale oraz Jaskinię Ciemna.

Największe emocje czekały nas w jaskini. Na skutek awarii oświetlenia zmuszeni byliśmy zwiedzać ją wyłącznie przy świeczkach. Ciemność, wilgoć, śliskie podłoże i nietoperze nad naszymi głowami na długo pozostaną w naszej pamięci.

Anita Ch. Ewa W.